Adèle

21 januari van dit jaar overleed Adèle Bloemendaal.
Ik wil daarom een warm pleidooi houden om in onze stad ruimte te maken voor een Drs. P -museum.
Dat moet ik misschien even uitleggen.
Almere en Adèle delen een historie.
In 1984, toen ze landelijk successen vierde met haar one-woman-shows, deed Adèle Almere plotseling in de ban.
Ze wilde de Almeerders straffen omdat er twee leden van de Centrumpartij in de gemeenteraad waren gekozen.
Tienduizenden Almeerders hadden níet op de Centrumpartij gestemd, maar daar had ‘La Bloemendaal’ geen boodschap aan.
Ze wilde een politiek statement maken.
Nou, dat lukte.
Het beeld was gevormd: in Almere wapperden uitsluitend zwart-rode vlaggen en marcheerden alle inwoners op zwarte laarzen.
In 1991 was Adèle ineens weer bereid om in Almere op te treden.
Maar de Almeerders waren haar boycot nog niet vergeten.
Haar terugkeer leidde tot raadsvragen. Ze was niet welkom meer.
Ik stel voor: laten we nu met ons hand over ons hart strijken.
Adèle was immers een ras-artieste die als geen ander de virtuoze teksten van Drs. P. kon brengen.
Oké, dat is lang niet genoeg voor een Adèle-museum.
Maar wel voor een Drs. P-museum.
Met een carnavalshoekje voor Adèle: ‘Zallemenut nog ‘n keertje overdoen’?