Als het Kargemoggelzaad in Noord-Zwagonië daadwerkelijk wordt geplukt, strijden journalisten om de primeur. Maar zou het de lezer eigenlijk kunnen schelen of krant A of B die primeur brengt?
Het antwoord is: nee!
Het leeuwendeel van de primeurs lees je namelijk niet in de
krant, maar op internet via de nieuwssites. De hele wereld wist al dat Michael
Jackson dood was, voordat de kranten erover schreven. Vliegrampen als in Libië
kwamen via Twitter het eerst tot ons. De kranten schreven pas over het
vreemdgaan van staatssecretaris Jack de Vries toen GeenStijl,nl al was
uitgelachen. Zelfs de naam van zijn hitsige adjudante was al openbaar gemaakt.
De krant sukkelt er een dag later achteraan. Die pedante journalisten kijken nog
altijd trots in de spiegel als ze een scoop scoren.
Maar het zijn de burgers die ware primeurjagers zijn geworden. Er zijn er
duizenden en zijn allemaal gewapend met een fotocamera.
‘De krant is een mijnheer’, zei mijn hoofdredacteur ooit. Maar Mijnheer De Krant
als nieuwsbrenger is overleden. Mijnheer De Krant is er slechts voor de
duiding. Elke krant met de term ‘today’, ‘vandaag’ of ‘aktuell’ zou verplicht
een naamswijziging moeten ondergaan. Het is namelijk een leugen.
Jeffrey Cole, directeur van het Center for Digital Future zegt dat er
wereldwijd over acht jaar nog maar 25 krantentitels over zullen zijn.
Ik denk niet dat hij gelijk heeft.
Het zijn er 26.
Weer een Eva die de mist ingaat
Ondanks dat God het uitdrukkelijk verboden had, plukte Eva
toch de verboden vrucht. De gevolgen zijn bekend: het is nooit meer goed
gekomen met Adam en vervolgens de gehele mensheid. Typisch iets voor vrouwen:
verkeerde keuzes maken. En de Eva’s van deze wereld zijn de ergste.
De nieuwste Eva heet Jinek. Ik was na een groot interview in het AD vorig jaar
aardig onder de indruk geraakt van deze nieuwe journalistieke ster. Een jonge,
knappe en intelligente vrouw met humor. Die zijn er niet veel. Onbewust vraag
je je af op wat voor mannen ze zou vallen: Een vlotte politicus? Een trendy
dichter? Of – in het ergste geval – een gearriveerde journalist.
Maar het is Bram Moszkowicz. De meest omstreden strafpleiter van Nederland.
Bram verdedigt net zo makkelijk God als de Duivel. Hitler als Anne Frank. Zeg
tegen Bram Moskowicz nooit dat je een leugentje om bestwil hebt begaan, want je
kan je straf uitzitten in Suriname en niemand hoort ooit meer iets van je.
Eva, Eva: liefde is puur. Liefde trekt zich niets aan van grenzen, leeftijd,
geslacht, ras of reden. Liefde is samen Kargemoggelzaad plukken in
Noord-Zwagonië.
Maar liefde heeft niets te maken met een vormfoutje in artikel 237, lid 91 sub
23.
Eva, pluk deze rotte appel niet uit de boom. Laat hem lekker hangen.
God heeft het nog zó gezegd!
Op zoek naar Kargemoggelzaad
Ik ben nieuw hier. Ik ken nog niemand. Het voelt alsof je
een deur binnenstapt waarachter een groot feest aan de gang is. Een feest voor
jij fatsoenshalve bent uitgenodigd. Je hebt je zelfs voorgesteld hoe de
feestvarkens zich hebben afgevraagd: “Ach laten we Marcel ook een kaartje
sturen. Anders voelt hij zich misschien gepasseerd.” En jij trof de invitatie
aan op je deurmat en dacht gelijk. ‘O nee, hè… hier heb ik dus he-le-maal geen
zin in.’ Maar je bent toch gegaan. Tja, fatsoen. Maar nu sta ik hier dan op het
grote blogfeest op internet. De deur is opengezwaaid en dat is het dan. Geen
gastvrouw of -heer die me welkom heet. Geen welkomstdrankje, geen slingers. We
gaan bloggen. Wie weet zijn er gasten op het grote blogfeest die een praatje
met me willen maken. Of blijf ik als een meelij-wekkend muurbloempje aan de bar
staan?
Wat? Kom op, zeg: muurbloempjes hebben niets te vertellen. En ik wel.
Kijk, daar loopt al iemand op me af! Het is iemand die nu dit blog leest en
zelf waarschijnlijk ook wat interessants te vertellen heeft. Verrek jij bent
het! Degene die dit nu leest!
Hallo… ik ben Marcel Beijer. Ik ben professioneel tekstschrijver. Ik heb een
eigen tekstbureau onder de naam ikwilpubliciteit en ik geef cursussen met de
IWPacademy. Ik ben 49 maar heb de fantasie van het kind behouden. Dat is soms
wat lastig in de zakelijke wereld, maar ook mijn redding: creatief houdt het
nooit op. Ik weet zeker dat ik degene ben die uiteindelijk de belangrijkste
uitvinding sinds mensenheugenis ga doen: ik blijf eeuwig jong en fantasievol.
Het serum is bijna af. Het pruttelt nu op het vuur en ik heb alleen nog een
twijgje kargemoggelzaad nodig. Dat groeit in Noord-Zwagonië, op een berg van
19.000 meter hoogte, omringd met uitgestorven dinosaurussen die louter
mensenvlees eten. Dus dat zal het probleem niet zijn…
Nou, dat moet toch voldoende gespreksstof opleveren toch? Zullen we hier elke
week afspreken?