‘Je doet ons tekort’

‘Je doet ons tekort’, krijg ik al journalist steeds vaker te horen.
De komst van de social media heeft mijn vak behoorlijk veranderd. ‘Vroegâh’ schreef ik een artikel en de gevolgen daarvan merkte je later vanzelf wel een keertje.
Soms kwam er een ingezonden brief, vaak ook zag je je onderwerp terug op de politieke agenda en sprak de politiek erover.
Maar sinds social media zijn intrede deed is het speelveld veranderd. Niet zelden bellen gemeentevoorlichters op dat een bepaald artikel ‘niet klopt’. Ze bedoelen eigenlijk: de wethouder komt er niet zo goed uit in de manier zoals ik het geschreven heb.

Partijen

Maar ook de politieke partijen roeren zich vaker. Zeker nu, in verkiezingstijd, worden ze zenuwachtig.
Schrijf ik een artikel over een idee van Partij A, dan volgt er een WhatsApp van Partij B waarom ik in de doorzichtige publiciteitsstunt van Partij A ben getrapt. Of Partij C is van mening dat we Partij D teveel aandacht geven. ‘Je doet ons tekort’.
Partij E appte me onlangs dat ik in een artikel waarin het college antwoord geeft op hun schriftelijke vragen, teveel mijn oren heb laten hangen naar het college.
Ja, nogal wiedes: ik doe verslag van het standpunt van het college. Ik kan niet uit mijn duim gaan zuigen wat het college misschien volgens partij E heeft bedoeld.
Daar zijn opinies voor, of achtergrondartikelen.
Zijn ze ontevreden met het antwoord, dan kan Partij E het onderwerp natuurlijk ook gewoon agenderen.
Dan kunnen we de mening van alle andere partijen horen.
En nog van het college ook.

Maar span mij niet voor je karretje.