Nuance

In columns mag ik actuele onderwerpen graag sterk overdrijven of juist belachelijk klein maken.
Mensen worden dan boos of moeten erom grinniken.
Heel goed, dat scherpt de geest.
Ik wou dat ik diezelfde karikatuur ook kon plaatsen op de kwestie in het Midden-Oosten.
Maar als ik in een stationshal boze mensen ‘From the river to the sea, Palestina will be free’ hoor schreeuwen, dan wil ik dat domweg niet begrijpen.
Net zo min als ik de Israëlische premier Netanyahu wil begrijpen als hij zegt dat de vernietiging van Hamas ‘een heilige missie’ is.
Hoezo heilig?
Hoeveel levens van onschuldige Palestijnen mag zo’n missie eigenlijk kosten?
Dat vond die opgefokte woordvoerder van de pro-Palestijnse demonstratie in Amsterdam ook. (zie fragment in onderstaand filmpje)
Helaas wist ze dan weer niet zo goed uit te leggen waarom het Hamas-strijders wél is toegestaan om feestvierende jongeren te verkrachten, neer te knallen of te gijzelen.
Is het in dit vreselijke conflict nog wel relevant dat mensen boos worden, of juist moeten grinniken, om een column?
Misschien moet je als columnist juist wel zwijgen.
In de hoop dat niet de overdrijving, maar juist de nuance keihard gehoord wordt.

Bekijk mijn boeken hier

Hier lees ik de column voor: