Agent

Een streng ogende agent houdt ons aan.
Het had ons al enorm verrast dat we bij de vorige 153 Marokkaanse politiecontroles gewoon mochten doorrijden.
Gelukkig hebben we achterin de auto een Marokkaanse vriend zitten.
Die stapt uit en gaat een amicaal gesprek aan met de agent.
‘Hij zegt dat we 51 kilometer per uur hebben gereden, waar je 50 mag. Hij zegt dat de boete 600 dirham bedraagt’
We kijken elkaar verbaasd aan: 1 kilometer verschil. Wat een flauwekul.
Omgerekend is de boete zo’n 60 euro.
Onze Marokkaanse vriend gaat opnieuw in gesprek, voor ons onverstaanbaar.
De twee slaan elkaar vriendschappelijk op de schouders.
Daarna laat de agent een bekeuring achterwege, op voorwaarde dat we 100 dirham in zijn hand drukken.
Ik wil manhaftig weigeren, maar onze Marokkaanse vriend adviseert flexibel te zijn.
‘In Marokko is alles onderhandelbaar’, grijnst hij. ‘Als je lastig gaat doen, krijg je pas echt moeilijkheden.’
We geven de agent zijn smeergeld en rijden verder.
‘Ik ben journalist’, bries ik. ‘In Nederland had deze agent nu de Sjaak geweest.’
‘Ach, op vrijdag zijn er vaak extra controles’, zegt de vriend. ‘Agenten verdienen hier niet zoveel en willen ook graag met een extra zakcentje het weekend in.’
Ik bijt gefrustreerd in mijn stuurwiel.

<iframe width=”560″ height=”315″ src=”https://www.youtube.com/embed/BPVLArt2KZk?si=eDNay5dCE9tVngpS” title=”YouTube video player” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share” referrerpolicy=”strict-origin-when-cross-origin” allowfullscreen></iframe>