Romy

Vorige maand ontdekte ik voor mijn wekelijkse wandeling de ‘Heerlijkheid Stoutenburg’ bij Leusden.
Ik liep er over een fraai bospad toen ik bij een bruggetje een meisje met tranen in haar ogen zag.
Ik vroeg of ze hulp nodig had.
Dat had ze niet.
Ze legde uit dat ze vaker naar dit bruggetje ging om de vermoorde Romy te herdenken.
Het voelde ongepast om door te vragen: wie is Romy?
Maar het was duidelijk dat het meisje veel van haar hield.
Op een bankje in de zon googelde ik even later naar informatie en kwam de herinnering terug: Romy Nieuwburg (14) uit Hoevelaken werd in 2017 op dezelfde dag vermoord als de even oude Savannah Dekker uit Bunschoten.
Ik stuitte ook op een recent artikel in het AD dat de ouders van beide meisjes een petitie zijn gestart om zwaardere straffen te verkrijgen in het jeugdstrafrecht.
De 15-jarige moordenaar van Romy (die eerder al meisjes had aangerand) loopt namelijk alweer vrij rond, al kreeg hij de hoogst mogelijke straf: één jaar cel, met jeugd-tbs.
Natuurlijk, iedereen verdient een tweede kans.
Maar dat kan ook best na vijf jaar cel.
Ik heb ter plekke de petitie ondertekend.
Voor dat meisje op dat bruggetje.
En alle anderen die van Romy hielden.