Gezagscrisis

Nederland gaat gebukt onder de coronacrisis, maar volgens mij nog veel meer onder een gezagscrisis.
De coronamaatregelen moeten helaas worden aangescherpt, maar feestende aso’s in een partytent in Den Haag vieren nog even lekker feest voordat de horeca dicht gaat. Agressievelingen rammen een buschauffeur of winkelmedewerker voor zijn kop omdat gevraagd is of ze een mondkapje willen opzetten. Andere egoïsten hebben domweg schijt aan de gezondheid van een ander, als zij maar lekker hun gang kunnen gaan: ‘dood gaan we toch een keertje’.

Covidioten
En dan zijn er nog de mafkezen (‘Covidioten’ worden ze genoemd) die blijven volhouden dat corona slechts ‘een griepje’ is of een sinister plan van Bill Gates of de Bilderberggroep. Of stellig dingen beweren die gewoon niet kloppen. En ze pakken allemaal hun platform op de social media, waar andere gekkies ze belonen met duimpjes omhoog of hartjes.

Leren accepteren
Niemand geniet van de coronamaatregelen en ja, sommige maatregelen zijn oneerlijk. Maar waarom is het zo moeilijk om te leren accepteren?
De gezagscrisis is vele malen agressiever en kwalijker dan het coronavirus. Het leidt tot onbegrip, polarisatie, woede en wellicht geweld. Journalisten die objectief proberen verslag te doen, worden bedreigd.

Excessen
Natuurlijk, dat zijn excessen. Maar laten we ook naar onszelf kijken. Zoeken we zelf ook niet naar de reden waarom wij ons niet aan een maatregel hoeven te houden?
Ja, we hebben wel geluisterd naar de nieuwe maatregelen, maar we horen niet wat er gezegd is.