Top 2000

In deze laatste weken van het kalenderjaar is de Top 2000 een wandeling langs ‘memory lane’, waarbij iedere stap je een beetje terugzet in je eigen leven: de eerste kus (Ik Weet Niet Hoe van Benny Neyman), een moeilijk afscheid (Old and Wise – Alan Parsons Project), het eerste liefdesverdriet. (Griechischer Wein – Udo Jurgens)
U merkt: mijn muzieksmaak was als puber duidelijk nog niet zo ontwikkeld en deze platen, met uitzondering van Old and Wise, komen dan ook niet in mijn Top 2000-keuzelijst voor.
Het eerste nummer dat ik standaard op mijn keuzelijst zet is Dust in the Wind van Kansas. In 1978 zorgde dit nummer ervoor dat ik fan werd van deze band. Het lied komt me onderhand de oren uit, maar toch ‘beloon’ ik het nummer jaarlijks omdat het in mijn puberteit mijn muzieksmaak in gang zette. 
Je muzikale smaak wordt in de tijd gevormd, zeggen ze. Naarmate je ouder wordt, worden die muzikale herinneringen steeds minder belangrijk.
Toch is het dezer dagen een aardig tijdverdrijf om voor jezelf na te gaan welke (titel van een) plaat, het jaar 2018 voor jou samenvat. 
Voor mij is dat I’m still standing van Elton John.
En voor jou?
Fijne feestdagen!