Loes Ypma was de ‘Frenkie de Jong’ van het College

Een pittig commentaar was het, dat ik donderdag publiceerde op de website van Almere DEZE WEEK.
Over hoe je als journalist betrouwbare informatie hebt dat de zieke wethouder Loes Ypma niet terugkeert en door de gemeente (en PvdA) keihard wordt voorgelogen: ‘wij weten niets. Het is waarschijnlijk een griepje’.
Ik maak me om weinig dingen kwaad, maar wel om liegen.
Dus moest ik daar wat van zeggen. En dat heb ik dus gedaan.
Als journalist, als professional: zakelijk.
Het pittige commentaar had zijn doel niet gemist. Iedereen vond er wat van – en dat is ook de bedoeling van een commentaar.

Frenkie de Jong
Waar ik me diezelfde avond, tijdens de Politieke Markt, over verbaasde was dat sommige raadsleden mijn betoog te hard vonden. ‘Het is een persoonlijk drama voor Loes Ypma’, was het argument.
Ho, wacht even…
Het is inderdaad een persoonlijk drama, ik zal de laatste zijn om dat te ontkennen. Ik mag Loes erg graag en noemde haar op de redactie vaak de ‘Frenkie de Jong’ van het College: niet alleen omdat ze altijd een lach op haar gezicht had, maar ook omdat ze enorm veel talent had. ‘Ze beheerste haar dossiers tot op het bot’, vertelde burgemeester Franc Weerwind me donderdagavond.
Met haar innemende karakter wist ze (bijvoorbeeld met het Floriade-dossier) dingen voor elkaar te krijgen. En dat ze liever voor haar gezin kiest, dan voor het wethouderschap in Almere: prima. Dat zou ik eerlijk gezegd ook doen als ik in haar schoenen stond.

Barcelona
Loes Ypma is een leuke, enthousiaste vrouw die ik niets misgun. Ik wens haar daarom beterschap, het allerbeste en ik weet zeker dat ze ergens op een geschikte plek weer zal opduiken. Waarschijnlijk niet in Barcelona, zoals Frenkie de Jong deed: dat ligt te ver van Woerden. Maar ergens in de politiek, of iets anders in het publieke domein.
En ze zal daar in excelleren.
Maar dat neemt niet weg dat er gelogen is.
En dat wilde ik even duidelijk maken.