Afscheidslied

Hier spreekt Sinterklaas.
Mijn verblijf in Nederland werd de laatste jaren al lastiger. Zo moest ik jaarlijks steeds meer zwarte pieten in Spanje achterlaten omdat ze niet meer welkom zijn. Dat verhoogt de werkdruk bij de andere pieten. Ook heb ik de Arbodienst achter mijn kont aan omdat mijn werk over de hoge, hoge daken te risicovol is. En ik overtreed met ‘rommel de bommel wat een gestommel’, de geldende geluidsnormen.
De Partij voor de Dieren eist dat mijn paardje nóg sneller naar bedje toe moet. Ook al is hij nog lang niet moe. En de PVV wil de keiharde garantie dat de ‘vreemdeling die verdwaald is zeker’ inderdaad Zwarte Piet is en geen gelukszoeker is die in Nederland wil blijven.
Erg lastig, allemaal.
Dit jaar is er vanwege corona helemaal geen donder meer aan. Het zingend verzoek om te strooien ‘in één of andere hoek’ kan ik niet honoreren. Enerzijds omdat zingen niet is toegestaan, anderzijds omdat de pieten groepsvorming moeten voorkomen en instructies hebben om pepernoten in verschillende hoeken te strooien.
Op jullie verlanglijstjes staan tegenwoordig mondkapjes, desinfecterende zeep, vaccins, zuurstofmeters.
Nou, dat is gezellig winkelen voor Sinterklaas hoor… NOT.
Ach, laat ik mijn eigen afscheidslied maar zingen:
Dag Sinterklaasje dáág dáág
Dáág dáág, Zwarte Piet