Almere weer proletenstad nr. 1

Toen ik in 1989 in Almere ging wonen werd de stad bewoond door trainingspakken met gouden kettingen. Alle mannen droegen tattoo’s en iedere vrouw had een snor. De totale opkomst bij welke verkiezing dan ook, bedroeg steevast 10%. Daarvan stemde 99,9 Centrum Democraten. Wij Almeerders waren nu eenmaal zo. Proleten onder elkaar, die alleen de deur uitkwamen als André Hazes in het wijkgebouw optrad. Gratis, want geld hadden de Almeerders niet.

PVV

Anno 2010 is er weinig veranderd. Het was echt voor niemand een verrassing dat de PVV dit voorjaar in Almere de grootste partij werd. De opkomst was met 11% wel historisch hoog, herinner ik mij. Je zag zowaar mensen op straat, die woensdag. Ik heb er nog een foto van genomen. Maar wát een schok toen later dat jaar, tijdens Tweede Kamerverkiezingen, ineens bleek dat de PVV in veel steden de grootste partij is geworden en in Almere juist afzakte naar plek 3.

Proletenstad Almere

Almere was Almere niet meer. Zelfs onze burgemeester was van slag: ze solliciteerde gelijk voor een functie in Amsterdam. Ik hoorde ineens iemand met twee woorden spreken en een dag lang stegen de huizenprijzen zowaar .
Gelukkig wordt alles weer normaal: de oranje WK-vlaggetjes kleuren de straten. Mensen komen weer buiten, uitsluitend om hun pitbulls uit te laten. Dronken, zoals altijd.
En gisteren hebben alle mannen in mijn straat zich een Geert Wilders-kapsel laten föhnen.
Back to normal.

Auteur Marcel Beijer schrijft boeken. Kijk eens in zijn boekenwinkel