Burgerzaken

‘C213’ staat er op mijn bonnetje.
Eens even kijken: C201 is nu bezig bij balie 13. Nog 12 mensen die nog vóór mijn moeder aan de beurt zijn. Pfff….
En dan zijn er nog meer letters. Bij balie 6 wordt nu iemand geholpen die B112 op zijn bonnetje heeft staan. Waar komen al die mensen voor?
Mama hoeft alleen maar een nieuw paspoort voor de vakantie. Wat is daar nu zo moeilijk aan? Je pakt zo’n rood boekje, plakt er een pasfoto in en laat de burgemeester een handtekening zetten.
Getver; die mijnheer op de hoek zit in zijn neus te peuteren. Volgens mij heeft dat donkere meisje tegenover hem het ook gezien. Ze giechelt iets in het oor van haar vriendje. Die moet ook lachen. Hij heeft een piercing in zijn tong.
De man naast me zit heel belangrijk naar zijn telefoon te kijken. Maar hij speelt een spelletje. Niet eens goed, want hij heeft pas 96 punten.
Mama kijkt naar het bord waar steeds de nieuwe nummertjes op verschijnen.
Het gaat zo langzaam. Het is zo saai.
Ik wil weg. Weg van hier.
C209 is nu aan de beurt.
Die kan tenminste op vakantie.