Het dorp

Het CDA wil dat Almere haar dorpse karakter behoudt.
Ik hoorde dat ze met spirituele seances Wim Sonneveld weer tot leven willen wekken. Zodat we weer kunnen genieten van ‘een ‘kar die ratelt op de keien van de Cinemadreef’ en ‘simpele huizen tussen groen in Overgooi’.
Zo is het CDA tegen inbreiding, lees ik in het partijprogramma. Tjee, dat is een forse stijlbreuk met hun huidige beleid.
Ik vind het sowieso een goed idee: nieuwbouwstad Almere als Ot en Sien-dorpje.
Ik stel me voor dat de gemeente gratis tollen en hoepels aan scholen gaat verstrekken. En op schoolpleinen maakt het lachgas plaats voor zoethout en bellenblaas.
De oudere jeugd klit wat bij elkaar bij de dorpspomp bij het raadhuis. Er wordt niet meer gedeald in harddrugs, maar pruimtabak, terwijl de fles ranja van hand tot hand gaat.
Ach, het CDA.
De partij is misschien wat stoffig, maar wel boerenslim.
Want de landbouwers vormen van oudsher toch al hun doelgroep. Dus als het CDA er straks voor zal zorgen dat alle buitenwijken in de stad zijn platgegooid en hebben plaatsgemaakt voor boerderijen langs pittoreske landweggetjes door korenvelden, hebben ze stiekem een forse achterban gecreëerd.
En vieren ze de verkiezingsoverwinning met de klompendans.