Rood

De vrijheid gaat in het rood gekleed, zei schrijver Theun de Vries ooit.
De beste man was lange tijd overtuigd communist, dus hij zal met die uitspraak gedoeld hebben op de zegeningen van het bolsjewisme.
Wie nu in de nacht over de snelweg A27 naar Almere rijdt zal de combinatie van rood met vrijheid niet snel maken.
Zodra je de Stichtse brug bent gepasseerd wordt de vrijheid van de donkere hemel verdreven door een zee van rode lichten.
Je ziet geen sterrenhemel, maar een overvloed aan rode lampen die je doet vermoeden een giga-kermisterrein te betreden, of (om in de roodkleurige sfeer te blijven) een giga-bordeel.
De rode lampen zitten bevestigd aan de nieuwe windturbines pal langs de snelweg, maar ook in het achterveld wemelt het van de rode lichten.
De lichtkakofonie moet voorkomen dat vliegtuigen tegen de windturbines vliegen.
Ik denk zelf dat een Boeing 737 daar nooit zo laag zal vliegen, tenzij de rode lichten de piloot als vlieg naar het licht toe zuigen.
Dus dan branden die lampen kennelijk alleen voor sportvliegtuigjes, parachutisten en parasailers.
Nou ja, die merken vanzelf wel als ze met hun knar tegen zo’n mast knallen.
Dan zien ze wat wij niet meer kunnen zien:
Sterretjes.