Stop de pers?

‘Als de pers nu eens stopte met de berichtgeving over die rellen, dan kreeg dat tuig geen aandacht en was het snel afgelopen’
Deze, en soortgelijke, opmerkingen stonden maandagavond op de Facebook-tijdlijn van onze krant toen onze razende reporter verslag deed van de gebeurtenissen in het centrum van Stad. Politieauto’s togen naar het Stadhuisplein, bij het station reed een ME-busje en de GGD-teststraat werd beschermd. Jongeren verzamelden zich, staken vuurwerk af maar tot een escalatie kwam het uiteindelijk gelukkig niet.
We deden daar bijna live verslag van en lieten rond 21 uur weten dat de rust was wedergekeerd.

Ik ben journalist. De opmerking zoals hierboven omschreven maakt me niet boos (daar moet wel wat meer voor gebeuren na ruim 30 jaar journalistiek) maar wekt wel mijn oprechte verbazing.
Geen verslag meer doen? Denk even na: iedereen die in de buurt van het centrum woont ziet sirenes, hoort vuurwerk, is verontwaardigd. En dan zouden wij journalisten onze ogen moeten sluiten en de vingers in de oren moeten doen?

Nee, de pers moet ontzettend aanwezig zijn. Juist de ogen en de oren wijd openhouden. Er is iets gaande in dit land en dan moet je niet wegkijken. Júist niet wegkijken, maar signaleren.
De feiten brengen, ook al zijn ze niet plezierig. Laat er ophef over ontstaan en laat het gezonde verstand zegevieren. En onderneem vervolgens actie om dit te voorkomen.
Spreek die jongeren aan, straf ze als ze te ver gaan met hun protest.
Zijn ze erg jong? Neem contact op met de ouders.
Maar geef alsjeblieft niet de pers de schuld.