Tag Archive column
Voor Joker
En weer vraagt de Floriade BV 15 miljoen euro extra aan de Almeerders. De ingediende rekening is inmiddels opgelopen van 10 naar 70 miljoen euro.
Ik hoor veel mensen moeilijk doen over dit bedrag. Maar waar hebben we het feitelijk over?
Ga maar na: de verbouwing van het Binnenhof in Den Haag kost ook 70 miljoen euro. Daar heb je niks nieuws voor: het is een simpel opknapbeurtje van een oud pand.
En de verbouwing van het Thialf IJsstadion kostte 81 miljoen euro. Daar hebben de inwoners van Heerenveen zelf helemaal geen klap aan: een schaatswedstrijdje is alleen nog leuk voor een paar bejaarden en de leden van het optredende dweilorkest.
Wakker liggen van de kosten van de Floriade?
Niet nodig. De Delftenaren gingen ook rustig slapen toen de bouwkosten van het treintunneltje bij hun stad opliepen tot een half miljard euro.
Dus wat stelt die 70 miljoen nu helemaal voor als straks twee miljoen mensen van uit de hele wereld jubelend door Almere trekken, onze winkels platlopen en de horeca leegdrinken?
Echt, de gemeente heeft het beloofd: de Floriade zal Almere op de kaart zetten.
Of zouden ze het spél kaarten bedoeld hebben?
Dat we voor Joker staan?
Kalm aan
Een kennis belde me van de week op. “Zorg er met jouw linkse, zure stukjes in de krant eens voor dat die raadsleden het met elkaar oneens blijven en niks oplossen. Hoe langer het duurt voordat er een beslissing komt, hoe beter.”
De kennis had gelezen dat de huizenprijzen in Almere het afgelopen jaar met 12 procent waren gestegen. “Kijk, ik ga over vijf jaar met pensioen. Als Almere in dit slakkentempo blijft doorbouwen loop ik in die tijd helemaal binnen.”
“Dat is tamelijk a-sociaal van je”, sputterde ik tegen. “Waar moeten de jongeren dan wonen? Of de ouderen, zoals jij over vijf jaar zelf ook zal zijn?’
“Links gelul van een journalist”, vond hij. “Ik heb de gemeente jarenlang gespekt met die belachelijk hoge belastingen. Mag ik nu voor één keer aan mezelf denken? Mijn huis is nu 3 ton waard. Als die raadsleden een beetje kalm aan doen, blijft de woningprijs jaarlijks met 12 procent stijgen en tik ik over vijf jaar makkelijk 7 ton binnen. Dan koop ik net over de grens in Duitsland een bungalowtje voor 2 ton en steek ik een half miljoen in mijn zak. Hoef ik me tot mijn dood nergens meer zorgen over te maken.”
E-mails
Rond de eeuwwisseling raakte ik ook een keer mijn e-mails kwijt.
Ik had ze keurig bewaard in verschillende digitale mapjes. Toen ik van provider overstapte, waren ze weg. Het zweet brak me uit, maar al snel bleek dat ik geen idee meer had, wat ik precies had bewaard.
Even overwoog ik een bedrijf in te schakelen dat data herstelt, maar waarom? Ik miste kennelijk niks.
De blunder bracht me misschien één keer in verlegenheid. Toen mailde ik: ‘sorry, ik heb mijn mailbox per ongeluk gewist. Stuur je mail svp nog een keer door…’
De verdwenen e-mails op het stadhuis moeten daarom toch met gemak terug te vinden zijn?
Immers: waar iemand een mail verstuurt, wordt die door een ander ontvangen. Je hebt dus in feite automatisch een kopie. De gemeente hoeft alleen maar een belletje te plegen naar alle hotemetoten naar wie ooit een e-mail gestuurd is. ‘Joh, stuur me jullie archief even op. Wij hebben het onze met onze stomme kop gewist.’
Een fles wijn voor de moeite en klaar is Kees. We gaan weer lekker verder bouwen aan de stad en de burgemeester kan gewoon blijven.
Tenzij scheidend Floriade-directeur Pieter Cloo die mails gewist heeft.
Dan vinden we ze nooit meer terug.
Sloop!
Verdorie, dat spuuglelijke gebouw De Voetnoot dreigt nu toch de slopershamer te ontlopen.
Dat is goed nieuws voor alle creatieve huurders en het café die in de betonnen kolos gehuisvest zijn, maar slecht nieuws voor iedereen met een greintje smaak.
Zou er een verkiezing worden gehouden voor het ‘lelijkste gebouw van Almere’, dan zou de Voetnoot op plaats 1 staan.
En op plaats 2.
En op 3.
Nee, Almeerders willen trots op hun stad zijn. Met de borst vooruit lopen als er visite van het oude land langskomt. Een betonnen schoenendoos als de Voetnoot helpt dan niet echt mee. Te vaak zie ik mensen die die stenen puist passeren, beschaamd hun mondkapje voor hun ogen trekken.
Ze hebben liever corona dan beschadiging van hun netvlies.
Wat kunnen we dus doen om die uit de kluiten gegroeide grijze dobbelsteen uit het straatbeeld te verwijderen? Iedereen die een moker heeft bij het gebouw laten verzamelen op een afgesproken tijdstip en erop los slaan?
Nee, dat is oproepen tot geweld.
Misschien kan iemand een petitie starten die de gemeente oproept om dit grijze gedrocht zo snel mogelijk met de grond gelijk te maken.
Een voetnoot in de Almeerse geschiedenis.
Sollicitatie
– Uw naam?
‘Cloo’
– Waarom denkt u geschikt te zijn voor de functie Directeur Floriade?’
‘Ik heb bijna overal waar ik gewerkt heb een spoor van ellende achtergelaten.’
– Ja, dat zagen wij op uw indrukwekkende CV staan. U wilde bijvoorbeeld als directeur van UWV gouden kranen laten installeren op het hoofdkantoor.
‘Klopt. Daar moest ik uiteindelijk om aftreden.’
– En zoeken is ook uw sterkste kant niet.
‘U doelt op het bonnetje van Fred Teeven dat ik ineens niet meer kon vinden? Tja, thuis ben ik ook altijd mijn sleutels kwijt.’
– Maar dat bonnetje stond vast nog wel ergens op een backup?
‘Thuis ben ik ook altijd mijn reservesleutels kwijt.’
– Luister, meneer Cloo. Het is erg lastig om hotemetoten te vinden voor de Floriade. We zijn blij dat u solliciteert. Welk salaris had u in gedachten?
‘Ik dacht aan 300.000 euro per jaar’
– Ho, ho… wij moeten ons wel aan de regels houden. We bieden maximaal 175.000 euro: het salaris van Mark Rutte.
‘Laten we dan in het midden gaan zitten: 275.000 euro.’
– Eh… dat klopt niet helemaal. Het midden is 237,500 euro.
‘Rekenen is ook mijn sterkste kant niet.’
– Dan zijn we akkoord. Gefeliciteerd met uw nieuwe functie.’
Zes euro
De beide Floriade-directeuren ontvangen jaarlijks 280.000 euro. We betalen dat salaris met grofweg 90.000 huishoudens. Ieder Almeers gezin, rijk of arm, draagt dus jaarlijks zes euro bij aan het salaris van deze twee heren.
Jij betaalt zes euro, ik betaal zes euro, jouw buurman betaalt zes euro, burgemeester Franc Weerwind betaalt zes euro en ook de steuntrekker betaalt zes euro.
Zes euro is best veel. Je kan er drie bakken patat voor kopen. Bij Ali Express scoor je er een prachtige telefoonoplader mee, of een setje van zes beeldige koffiemokjes.
Deze week was bij Albert Heijn de Andrélon shampoo in de bonus: voor zes euro krijg je maar liefs drie flessen. Ruim voldoende om tot de opening van de Floriade in 2022 je haar mee te kunnen wassen.
We betalen die zes euro niet alleen voor het afgelopen jaar, ook nog voor 2019, 2021 en 2022. Dus eigenlijk niet zes, maar 24 euro per huishouden.
Ik vind dat iedere Almeerder voor die 24 euro tien keer gratis de Floriade mag bezoeken. Dan zit je vanzelf op 2 miljoen bezoekers en daarmee hebben die directeuren gelijk hun target gehaald.
Maar ja: daar zullen ze wel weer een bonus voor willen hebben…
Stille nacht
‘Anderhalvemetersamenleving’ is gekozen tot Woord van het Jaar 2020.
Logisch, want dit jaar stond corona centraal en het Woord van het Jaar kon daar niet aan voorbijgaan.
Maar misschien had het woord ‘schreeuwen’ beter gepast.
En dan vooral op social media.
Exemplarisch was de Amerikaanse president die via Twitter in blokletters moord en brand schreeuwde over de vermeende fraude bij de verkiezingen.
Ondertussen schreeuwde hij zijn eigen gelijk van de daken.
Maar we zagen ook schreeuwende boeren op het Malieveld, brullende coronaontkenners die politici bedreigen, ook fysiek.
Op de redactie van Almere DEZE WEEK kregen we – uit het hele land! – boze e-mails van vuurwerkfans omdat we een berichtje hadden geplaatst over het toenemende draagvlak voor het vuurwerkverbod.
Wie de documentaire The Social Dilemma op Netflix heeft gezien (kijken, mensen, kijken!) weet hoe gevaarlijk het is als mensen in de ‘bubbel’ komen waarin ze berichten voorgeschoteld krijgen waarmee ze voortdurend bevestigd worden in hun eigen gelijk.
En wordt er nog harder geschreeuwd.
Ach, misschien zit ik zelf ook wel in zo’n bubbel.
Donderdag is het kerstavond, de ‘stille nacht’, die zo vaak bezongen wordt.
Dat zou mooi zijn, zeg: een écht stille nacht.
Om éven niet te schreeuwen.
Maar te luisteren.
Afvaltoerisme
Vanwege corona konden we dit jaar niet of nauwelijks op vakantie en het is maar de vraag of we in 2021 naar het buitenland kunnen.
De wintersport lijkt er alvast bij in te schieten.
Gelukkig biedt de gemeente Almere hulp. Als wethouder Jan Hoek (woonachtig te A.) vasthoudt aan het plan om Almeerders te beboeten als zij teveel restafval aanbieden, dan kunnen we op afvaltoerisme.
Teun verheugt zich er al op. Hij eet zich dagelijks klem aan fastfood en kiest in de supermarkt altijd de producten uit die het meeste verpakkingsmateriaal bevatten, gewoon voor de lol.
Bij het benzinestation om de hoek heeft hij voor de krokusvakantie alvast een aanhangwagen gehuurd en via het darknet een vervalste kentekenplaat besteld.
Tegen de tijd dat het februari is heeft hij zeker 225 kilo restafval verzameld en kan de vakantiepret beginnen.
Eerst naar de Veluwe waar hij 65 kilo voor de ingang van het natuurpark loost.
Pak aan, gemeente Otterlo!
Daarna twee dagen bivakkeren in de Achterhoek om 33 kilo te dumpen in het prachtige Hanzedorpje Doesburg. Dan via Arnhem (52 kilo) en Amersfoort (23 kilo) richting A. om de laatste 52 kilo te deponeren bij de voordeur van Hoek.
Maar eerst de kerstvakantie.
Carbidschieten!
Afscheidslied
Hier spreekt Sinterklaas.
Mijn verblijf in Nederland werd de laatste jaren al lastiger. Zo moest ik jaarlijks steeds meer zwarte pieten in Spanje achterlaten omdat ze niet meer welkom zijn. Dat verhoogt de werkdruk bij de andere pieten. Ook heb ik de Arbodienst achter mijn kont aan omdat mijn werk over de hoge, hoge daken te risicovol is. En ik overtreed met ‘rommel de bommel wat een gestommel’, de geldende geluidsnormen.
De Partij voor de Dieren eist dat mijn paardje nóg sneller naar bedje toe moet. Ook al is hij nog lang niet moe. En de PVV wil de keiharde garantie dat de ‘vreemdeling die verdwaald is zeker’ inderdaad Zwarte Piet is en geen gelukszoeker is die in Nederland wil blijven.
Erg lastig, allemaal.
Dit jaar is er vanwege corona helemaal geen donder meer aan. Het zingend verzoek om te strooien ‘in één of andere hoek’ kan ik niet honoreren. Enerzijds omdat zingen niet is toegestaan, anderzijds omdat de pieten groepsvorming moeten voorkomen en instructies hebben om pepernoten in verschillende hoeken te strooien.
Op jullie verlanglijstjes staan tegenwoordig mondkapjes, desinfecterende zeep, vaccins, zuurstofmeters.
Nou, dat is gezellig winkelen voor Sinterklaas hoor… NOT.
Ach, laat ik mijn eigen afscheidslied maar zingen:
Dag Sinterklaasje dáág dáág
Dáág dáág, Zwarte Piet
Prachtnaam
Theaterbezoekers moesten jarenlang met het schaamrood op de kaken zeggen dat ze voorstellingen in ‘KAF’ gingen bekijken.
Maar de nieuwe directie heeft nu ook eindelijk beseft dat KAF de meest fantasieloze naam ooit is.
Het schijnt dat de bedenker inmiddels per fiets verbannen is naar China. Een veel te milde straf, als je het mij vraagt.
De nieuwe naam is nu: Kunstlinie.
Dat klinkt ook niet echt gezellig, vind ik.
‘Ik ga vanavond naar de Kunstlinie’
‘Waar ligt dat?’
‘Ergens bij Waterloo, denk ik. Achter de gevechtslinie.’
Nee, Kunstlinie klinkt zo kil dat je tong bevriest bij het uitspreken.
Je zou toch verwachten dat de creatievelingen in die blokkendoos aan het Weerwater iets originelers kunnen bedenken.
De Roestbak in Haven was een leuke naam. En in onze hoofdstad, 30 kilometer verderop, weten ze er ook wel raad mee: Carré, Brakke Grond, Frascati, Paradiso, Rode Hoed.
Leuke namen, soms vernoemd naar een persoon, zoals DeLaMar.
‘Kan niet’, zeggen ze in Almere. ‘Want de Kunstlinie is méér dan alleen een theater,’
Onzin. In Lelijkstad hebben ze hun kunstencentrum ‘Agora’ genoemd.
Mooi toch?
Waarom kiest Almere niet voor een naam met warmte en historie?
Het Purvis Theater.
Prachtnaam!
