Tag Archive column
Stuurlui
Aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2022 zullen een aantal nieuwe partijen meedoen. Vul maar vast in: Forum voor Democratie, Bij1 en DENK.
En misschien gaat ook partij De Stuurlui meedoen.
Je zou het bijna hopen, want De Stuurlui is een gezelschap van kritische Almeerders die zich nadrukkelijk laat horen op de social media. De leden hebben allemaal één overeenkomst: ze weten het beter.
Beter dan jij, beter dan ik. En vooral beter dan dat stelletje prutsers in het stadhuis.
De woningnood oplossen?
De Stuurlui weten het: zo snel mogelijk tijdelijke woningen bouwen.
Tijdelijke woningen op het Annapark?
De Stuurlui weten het: niet doen, bouw maar ‘ergens anders.’
De energietransitie?
De Stuurlui vinden dat het te langzaam gaat.
Windmolens langs de A6?
De Stuurlui weten het: niet doen, bouw maar ‘ergens anders’.
De meeste Almeerse partijen hebben de grootste moeite om kandidaten te vinden voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar.
De Stuurlui kennen dat probleem niet. Hun achterban is praktisch ontelbaar. Wie ze wil zoeken, hoeft alleen maar naar de wal te lopen.
Daar staan ze.
En daar blijven ze ook staan.
Ze zullen waarschijnlijk nooit meedoen aan de verkiezingen.
Niemand krijgt ze aan boord, nooit nemen ze het roer in handen.
Want verantwoording nemen?
Dat vergt moed.
Tof
Een paar weken geleden was ik jurylid bij de Kunstbende, in de categorie Taal. Het woord dat ik die middag het meest hoorde was ‘tof’.
Dat brak me tijdens mijn middelbare schooltijd nog lelijk op.
‘Gaaf’ was het woord dat in de mode kwam; ‘tof’ was ouderwets. Een woord voor losers.
Ik kwam daar net iets te laat achter.
Ik noemde tijdens een spreekbeurt iets ‘tof’ en werd om die reden na schooltijd door een paar gozers flink in elkaar geslagen.
Dat was niet zo tof. Sterker: ik kon het woord ‘tof’ een week lang niet meer uitspreken zonder mijn twee voortanden op te moeten rapen.
Ik was een loser. De mooie meisjes liepen sinds die dag met een grote boog om me heen.
En nu liepen daar bij de Kunstbende allemaal jongeren die alles en iedereen ‘tof’ vonden.
Ze vonden mij zelfs tof.
Ook de mooie meisjes.
‘Tof’ kan weer!
Maar nu is het te laat.
Ik ben te oud.
Tof, maar vol stof.
Uit de kast
Binnenkort ben ik volledig gevaccineerd en mag ik – met een vaccinatiepaspoort in mijn hand – weer naar hartenlust festivals, nachtclubs en sekswerkers bezoeken.
Maar ik weet al: dat ga ik niet doen.
De lockdown van de afgelopen maanden heeft mij op pijnlijke wijze iets over mezelf geleerd: ik merkte er bijna niks van.
Het laatste festival dat ik bezocht was in 2005 met Crosby Stills & Nash, Meat Loaf, Styx en Kansas.
Ouwe lullen-muziek.
Er gingen geen jointjes rond, maar Zeeuwse babbelaars.
De enige nachtclub die ik ooit van binnen zag was in de vorige eeuw in Las Vegas, samen met mijn vrouw. We zagen hoe sneue mannen naar net iets te dikke paaldanseressen keken.
En sekswerkers bezoek ik uit principe niet, omdat ik vind dat die mij eigenlijk zouden moeten betalen.
Nee, ik kom uit de kast: ik ben saai.
Ik vond het eigenlijk wel lekker om bij verjaardagen niet in zo’n kringetje te hoeven zitten. Ik was blij dat visite al vroeg in de avond vertrok omdat ze voor de avondklok thuis moesten zijn.
Corona is vreselijk, begrijp me goed. Maar misschien had ik een wappie moeten worden en me niet laten vaccineren.
Dan bleef corona.
En dus ook de maatregelen.
Voor Joker
En weer vraagt de Floriade BV 15 miljoen euro extra aan de Almeerders. De ingediende rekening is inmiddels opgelopen van 10 naar 70 miljoen euro.
Ik hoor veel mensen moeilijk doen over dit bedrag. Maar waar hebben we het feitelijk over?
Ga maar na: de verbouwing van het Binnenhof in Den Haag kost ook 70 miljoen euro. Daar heb je niks nieuws voor: het is een simpel opknapbeurtje van een oud pand.
En de verbouwing van het Thialf IJsstadion kostte 81 miljoen euro. Daar hebben de inwoners van Heerenveen zelf helemaal geen klap aan: een schaatswedstrijdje is alleen nog leuk voor een paar bejaarden en de leden van het optredende dweilorkest.
Wakker liggen van de kosten van de Floriade?
Niet nodig. De Delftenaren gingen ook rustig slapen toen de bouwkosten van het treintunneltje bij hun stad opliepen tot een half miljard euro.
Dus wat stelt die 70 miljoen nu helemaal voor als straks twee miljoen mensen van uit de hele wereld jubelend door Almere trekken, onze winkels platlopen en de horeca leegdrinken?
Echt, de gemeente heeft het beloofd: de Floriade zal Almere op de kaart zetten.
Of zouden ze het spél kaarten bedoeld hebben?
Dat we voor Joker staan?
Kalm aan
Een kennis belde me van de week op. “Zorg er met jouw linkse, zure stukjes in de krant eens voor dat die raadsleden het met elkaar oneens blijven en niks oplossen. Hoe langer het duurt voordat er een beslissing komt, hoe beter.”
De kennis had gelezen dat de huizenprijzen in Almere het afgelopen jaar met 12 procent waren gestegen. “Kijk, ik ga over vijf jaar met pensioen. Als Almere in dit slakkentempo blijft doorbouwen loop ik in die tijd helemaal binnen.”
“Dat is tamelijk a-sociaal van je”, sputterde ik tegen. “Waar moeten de jongeren dan wonen? Of de ouderen, zoals jij over vijf jaar zelf ook zal zijn?’
“Links gelul van een journalist”, vond hij. “Ik heb de gemeente jarenlang gespekt met die belachelijk hoge belastingen. Mag ik nu voor één keer aan mezelf denken? Mijn huis is nu 3 ton waard. Als die raadsleden een beetje kalm aan doen, blijft de woningprijs jaarlijks met 12 procent stijgen en tik ik over vijf jaar makkelijk 7 ton binnen. Dan koop ik net over de grens in Duitsland een bungalowtje voor 2 ton en steek ik een half miljoen in mijn zak. Hoef ik me tot mijn dood nergens meer zorgen over te maken.”
E-mails
Rond de eeuwwisseling raakte ik ook een keer mijn e-mails kwijt.
Ik had ze keurig bewaard in verschillende digitale mapjes. Toen ik van provider overstapte, waren ze weg. Het zweet brak me uit, maar al snel bleek dat ik geen idee meer had, wat ik precies had bewaard.
Even overwoog ik een bedrijf in te schakelen dat data herstelt, maar waarom? Ik miste kennelijk niks.
De blunder bracht me misschien één keer in verlegenheid. Toen mailde ik: ‘sorry, ik heb mijn mailbox per ongeluk gewist. Stuur je mail svp nog een keer door…’
De verdwenen e-mails op het stadhuis moeten daarom toch met gemak terug te vinden zijn?
Immers: waar iemand een mail verstuurt, wordt die door een ander ontvangen. Je hebt dus in feite automatisch een kopie. De gemeente hoeft alleen maar een belletje te plegen naar alle hotemetoten naar wie ooit een e-mail gestuurd is. ‘Joh, stuur me jullie archief even op. Wij hebben het onze met onze stomme kop gewist.’
Een fles wijn voor de moeite en klaar is Kees. We gaan weer lekker verder bouwen aan de stad en de burgemeester kan gewoon blijven.
Tenzij scheidend Floriade-directeur Pieter Cloo die mails gewist heeft.
Dan vinden we ze nooit meer terug.
Sloop!
Verdorie, dat spuuglelijke gebouw De Voetnoot dreigt nu toch de slopershamer te ontlopen.
Dat is goed nieuws voor alle creatieve huurders en het café die in de betonnen kolos gehuisvest zijn, maar slecht nieuws voor iedereen met een greintje smaak.
Zou er een verkiezing worden gehouden voor het ‘lelijkste gebouw van Almere’, dan zou de Voetnoot op plaats 1 staan.
En op plaats 2.
En op 3.
Nee, Almeerders willen trots op hun stad zijn. Met de borst vooruit lopen als er visite van het oude land langskomt. Een betonnen schoenendoos als de Voetnoot helpt dan niet echt mee. Te vaak zie ik mensen die die stenen puist passeren, beschaamd hun mondkapje voor hun ogen trekken.
Ze hebben liever corona dan beschadiging van hun netvlies.
Wat kunnen we dus doen om die uit de kluiten gegroeide grijze dobbelsteen uit het straatbeeld te verwijderen? Iedereen die een moker heeft bij het gebouw laten verzamelen op een afgesproken tijdstip en erop los slaan?
Nee, dat is oproepen tot geweld.
Misschien kan iemand een petitie starten die de gemeente oproept om dit grijze gedrocht zo snel mogelijk met de grond gelijk te maken.
Een voetnoot in de Almeerse geschiedenis.
Sollicitatie
– Uw naam?
‘Cloo’
– Waarom denkt u geschikt te zijn voor de functie Directeur Floriade?’
‘Ik heb bijna overal waar ik gewerkt heb een spoor van ellende achtergelaten.’
– Ja, dat zagen wij op uw indrukwekkende CV staan. U wilde bijvoorbeeld als directeur van UWV gouden kranen laten installeren op het hoofdkantoor.
‘Klopt. Daar moest ik uiteindelijk om aftreden.’
– En zoeken is ook uw sterkste kant niet.
‘U doelt op het bonnetje van Fred Teeven dat ik ineens niet meer kon vinden? Tja, thuis ben ik ook altijd mijn sleutels kwijt.’
– Maar dat bonnetje stond vast nog wel ergens op een backup?
‘Thuis ben ik ook altijd mijn reservesleutels kwijt.’
– Luister, meneer Cloo. Het is erg lastig om hotemetoten te vinden voor de Floriade. We zijn blij dat u solliciteert. Welk salaris had u in gedachten?
‘Ik dacht aan 300.000 euro per jaar’
– Ho, ho… wij moeten ons wel aan de regels houden. We bieden maximaal 175.000 euro: het salaris van Mark Rutte.
‘Laten we dan in het midden gaan zitten: 275.000 euro.’
– Eh… dat klopt niet helemaal. Het midden is 237,500 euro.
‘Rekenen is ook mijn sterkste kant niet.’
– Dan zijn we akkoord. Gefeliciteerd met uw nieuwe functie.’
Zes euro
De beide Floriade-directeuren ontvangen jaarlijks 280.000 euro. We betalen dat salaris met grofweg 90.000 huishoudens. Ieder Almeers gezin, rijk of arm, draagt dus jaarlijks zes euro bij aan het salaris van deze twee heren.
Jij betaalt zes euro, ik betaal zes euro, jouw buurman betaalt zes euro, burgemeester Franc Weerwind betaalt zes euro en ook de steuntrekker betaalt zes euro.
Zes euro is best veel. Je kan er drie bakken patat voor kopen. Bij Ali Express scoor je er een prachtige telefoonoplader mee, of een setje van zes beeldige koffiemokjes.
Deze week was bij Albert Heijn de Andrélon shampoo in de bonus: voor zes euro krijg je maar liefs drie flessen. Ruim voldoende om tot de opening van de Floriade in 2022 je haar mee te kunnen wassen.
We betalen die zes euro niet alleen voor het afgelopen jaar, ook nog voor 2019, 2021 en 2022. Dus eigenlijk niet zes, maar 24 euro per huishouden.
Ik vind dat iedere Almeerder voor die 24 euro tien keer gratis de Floriade mag bezoeken. Dan zit je vanzelf op 2 miljoen bezoekers en daarmee hebben die directeuren gelijk hun target gehaald.
Maar ja: daar zullen ze wel weer een bonus voor willen hebben…
Stille nacht
‘Anderhalvemetersamenleving’ is gekozen tot Woord van het Jaar 2020.
Logisch, want dit jaar stond corona centraal en het Woord van het Jaar kon daar niet aan voorbijgaan.
Maar misschien had het woord ‘schreeuwen’ beter gepast.
En dan vooral op social media.
Exemplarisch was de Amerikaanse president die via Twitter in blokletters moord en brand schreeuwde over de vermeende fraude bij de verkiezingen.
Ondertussen schreeuwde hij zijn eigen gelijk van de daken.
Maar we zagen ook schreeuwende boeren op het Malieveld, brullende coronaontkenners die politici bedreigen, ook fysiek.
Op de redactie van Almere DEZE WEEK kregen we – uit het hele land! – boze e-mails van vuurwerkfans omdat we een berichtje hadden geplaatst over het toenemende draagvlak voor het vuurwerkverbod.
Wie de documentaire The Social Dilemma op Netflix heeft gezien (kijken, mensen, kijken!) weet hoe gevaarlijk het is als mensen in de ‘bubbel’ komen waarin ze berichten voorgeschoteld krijgen waarmee ze voortdurend bevestigd worden in hun eigen gelijk.
En wordt er nog harder geschreeuwd.
Ach, misschien zit ik zelf ook wel in zo’n bubbel.
Donderdag is het kerstavond, de ‘stille nacht’, die zo vaak bezongen wordt.
Dat zou mooi zijn, zeg: een écht stille nacht.
Om éven niet te schreeuwen.
Maar te luisteren.
