Uit de kast

Binnenkort ben ik volledig gevaccineerd en mag ik – met een vaccinatiepaspoort in mijn hand – weer naar hartenlust festivals, nachtclubs en sekswerkers bezoeken.
Maar ik weet al: dat ga ik niet doen.
De lockdown van de afgelopen maanden heeft mij op pijnlijke wijze iets over mezelf geleerd: ik merkte er bijna niks van.
Het laatste festival dat ik bezocht was in 2005 met Crosby Stills & Nash, Meat Loaf, Styx en Kansas. 
Ouwe lullen-muziek.
Er gingen geen jointjes rond, maar Zeeuwse babbelaars.
De enige nachtclub die ik ooit van binnen zag was in de vorige eeuw in Las Vegas, samen met mijn vrouw. We zagen hoe sneue mannen naar net iets te dikke paaldanseressen keken.
En sekswerkers bezoek ik uit principe niet, omdat ik vind dat die mij eigenlijk zouden moeten betalen.
Nee, ik kom uit de kast: ik ben saai.
Ik vond het eigenlijk wel lekker om bij verjaardagen niet in zo’n kringetje te hoeven zitten. Ik was blij dat visite al vroeg in de avond vertrok omdat ze voor de avondklok thuis moesten zijn.
Corona is vreselijk, begrijp me goed. Maar misschien had ik een wappie moeten worden en me niet laten vaccineren.
Dan bleef corona.
En dus ook de maatregelen.