Het artikel dat de krant nooit haalde
Bewoner tevreden over gemeente
Door Marc Eijer
ALMERE – De heer Swiers uit de Almeerse Waterwijk is tevreden over de manier waarop de gemeente het groenonderhoud in zijn wijk doet. Dat opzienbare feit blijkt uit een appje dat Swiers naar een ambtenaar heeft verzonden. De redactie van deze krant is in het bezit van de het bewuste app-berichtje.
Swiers, die uit vrees voor represailles niet met zijn echte naam in de krant wil, geeft na lang aandringen desgevraagd toe dat hij het bewuste appje heeft verzonden. “Misschien had ik beter na moeten denken. Maar ik kwam fietsend thuis van mijn werk en was blij verrast dat het onderhoud in de wijk al maandenlang zo tip-top in orde is. Ik verstuurde het in een opwelling.”
Appje
Swiers geeft toe dat hij direct zijn smartphone pakte en enthousiast het gewraakte appje verstuurde. Fijn dat jullie mijn wijk zo goed onderhouden, schreef hij.
Swiers zucht. “Ik heb er achteraf uiteraard enorm spijt van. Zeker omdat de buurman me aansprak toen ik van de fiets afstapte. Hij wilde weten waarom ik glimlachte. Ik verzon een leugentje om bestwil. Ik zei dat ik genoot van het weer. Maar hij vertrouwde het duidelijk niet.”
De bevestiging van dat bange vermoeden werd diezelfde avond al duidelijk. “Er werd een steen door mijn ruit gegooid. Daaraan hing een kaartje. Vuile verrader!, stond erop. Echte Almeerders zijn nooit tevreden.
Molotov-cocktail
De volgende ochtend trof Swiers een Molotov-cocktail onder zijn auto aan. “Gelukkig zag ik vanuit de huiskamer het lont branden. Ik was er net op tijd bij. Maar ik moet dus elke seconde van de dag op mijn hoede zijn. Voor mijn katten is het helaas al te laat. Die heb ik vorige week gespietst op het tuinhek teruggevonden.”
Tot zijn schrik werden de dode dieren dezelfde dag nog door de gemeente geruimd. “Keurig werk natuurlijk. Zo hoort het. Maar ik was er niet blij mee. Ze hadden die kadavers beter een dag of twee laten ontbinden. Nu word ik helemaal gezien als het ‘vriendje van de wethouder’”
Geen aangifte
Om die reden piekert Swiers er ook niet over om aangifte bij de politie te doen. “Straks lossen ze de zaak naar tevredenheid op. En ja… dan zijn de rapen gaar natuurlijk.”
Swiers heeft ook getracht publicatie in de krant tegen te houden, maar de rechter vond die klacht ongegrond. “Terechte uitspraak, natuurlijk. Maar ja: dat ga ik niet hardop zeggen. Dan kan ik beter verhuizen denk ik…””