Duitsers

Ik was deze vakantie in Zuid-Duitsland en verbaasde over mijn verbazing.
Zo hebben ze daar in grote steden leenfietsen. Die hebben wij ook. Maar, het grote verschil is dat de Duitsers de tweewielers terugzetten op de plekken die daarvoor bestemd zijn.
Gek hé?
Op een veldje openbaar groen had een vrouw een moestuin met een open schuurtje. De volgende dag lag het gereedschap er gewoon nog. Ze vertrouwde me later in de week toe dat haar harken, snoeischaren en schepjes al jarenlang gevrijwaard bleven van vernieling of brandstichting.
Nou ja, zeg!
Ook zag ik iemand op straat een plastic bekertje oprapen en in een prullenbak gooien. Terwijl het niet eens zijn bekertje was!
Mensen waren beleefd, reizigers die een trein uitkwamen mochten eerst rustig uitstappen, zonder dat anderen op het perron zich al met hun ellebogen naar binnen wilden wurmden. Jongeren met een zitplaats stonden op voor ouderen.
Iemand liep tegen mij op in een drukke winkelstraat en stak geen middelvinger op. ‘Sorry’, zei hij.
Tssss….
En bestelde ik een biertje op een terras, kreeg ik geen suf fluitje, maar standaard een stevige halve liter. Terwijl de rosé van mijn reisgenote tot héél ver boven het maatstreepje werd ingeschonken.
Rare jongens, die Duitsers.