Slaap

Ik vraag me wel eens af hoe Vladimir Poetin ’s nachts – na het tandenpoetsen –  in zijn bed stapt.
Zal hij trots zijn dat hij landgenoten mobiliseert om te gaan vechten, in de wetenschap dat veel van deze mannen, vaders, jongens in Oekraïne de dood zullen vinden?
De stakkers moeten wel vechten, ze hebben geen keus.
Gelukkig ben ik Poetin niet. Ik zou er niet van kunnen slapen.
Gelukkig ben ik ook geen CEO van een energiebedrijf die, met een prijsplafond voor energie op komst, nog even snel de tarieven verhoogt.
Zijn cliënten moeten wel betalen, ze hebben geen keus.
Ook als directeur van zo’n energiebedrijf zou ik geen oog dicht kunnen doen.
Noem me een watje, ik vind het prima.
Dat is dan juist weer iets waar ik niet bepaald wakker van lig.
Net als ik zijn ook de Autoriteit Financiële Markten en de Tweede Kamer (van links tot rechts) boos en eisen ze maatregelen tegen de schofterige energiereuzen.
Nou, als politici oprecht boos zijn, dan heb je het wel héél bont gemaakt hoor!
Hopelijk heeft het effect.
Anders zit er maar een ding op.
Allemaal in winterslaap.
Als we in de lente wakker worden is de oorlog in Oekraïne hopelijk voorbij.