Tag Archive Oosterwold
Hondenpoep
Er is veel om je over op te winden in Almere.
Wie bijvoorbeeld een woning zoekt heeft vette pech. Er zijn 18.000 wachtenden voor u en de wachttijd bedraagt twaalf jaar.
De perikelen rond de Floriade maakt mensen woest. Talloze ex-wethouders worden ’s nachts nog altijd gillend wakker als ze terugdenken aan de informatieavonden in uitpuilende zalen vol boze bewoners.
De infrastructuur, de zorg, de stijgende prijzen van Oosterwold, het groenonderhoud: het zijn allemaal gevoelige items waar de gemeenteraadsleden met klotsende oksels over vergaderen.
De inbox van het stadhuis ontploft al jarenlang met e-mails van ziedende Almeerders over dit soort grote items.
Ik was dan ook blij dat er onlangs een inwoner gewoon weer eens een brief naar het stadhuis stuurde die ging over hondenpoep.
‘In het gras zijn alleen maar uitwerpselen van honden te zien’, aldus de briefschrijver.
Heerlijk.
Eindelijk kunnen we weer terug naar het pre-Floriade tijdperk waar we nog gewoon klaagden over hondenpoep.
Hondenpoep is de moeder aller klachten.
Als het gat in de ozonlaag gedicht is, de economie op volle toeren draait en de wereldvrede definitief een feit is: dan is er altijd nog de hondenpoep.
Doe daar eens wat aan, gemeente!
Spruitjes
Je leeftijd gedeeld door 2.
Dat was de formule die mijn ouders vroeger hanteerden bij het eten van spruitjes.
Was je 12? Dan moest je zes spruiten eten.
Ik kreeg die bittere groenteballetjes uitsluitend doorgeslikt met een flinke laag piccalilly erover.
Spruitjes zouden voor altijd vijandige groenten voor mij blijven, zo nam ik me als kind voor.
Inmiddels weet ik beter: met vijandelijkheid schiet je niets op. In het leven moet je leren slikken, dus ook spruiten.
Maar mijn moeizame relatie met die groente zit toch dieper geworteld dan ik dacht.
De bewoners van Oosterwold stellen namelijk dat de oogst van spruitjes de oorzaak is dat de oplevering van hun bouwkavels flink is vertraagd. De spruitjes moesten eerst geoogst worden, zei de gemeente. Daarna moesten archeologen de landbouwgrond afgraven. En dan dáárna kon er pas gebouwd worden.
Het verhaal is bekend: door de vertraging steeg de grondprijs, de kavels werden bijna twee keer zo duur.
Wel raar: niet één bewoner had een akker met spruitjes gezien. De lap grond lag gewoon braak.
Zie je wel: die smerige, onbetrouwbare spruitjes zijn er de oorzaak dat de grondprijs bijna is verdubbeld.
Ik adviseer de gemeente voor de grondprijs de spruitjes-formule van mijn ouders te hanteren.
Delen door 2.
